Μετά από τρία συνεχή χρόνια συρρίκνωσης της οικονομίας, οι Κυπριακές επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα καταπονημένες. Όσες εξ αυτών άντεξαν και επιβίωσαν, βλέπουν τα αποθέματα τους να εξαντλούνται και τις αντοχές τους να μειώνονται επικίνδυνα. Η δε ανάκαμψη που εναγωνίως επιζητούμε προϋποθέτει σταθερότητα στο ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον της Χώρας.
Οι επαναλαμβανόμενες απεργίες και οι διαδοχικές απειλές των συντεχνιών Ημικρατικών Οργανισμών που είναι κρίσιμης σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεων, πλήττουν καίρια τις προσπάθειες σταθεροποίησης και υποσκάπτουν τους σχεδιασμούς για επιστροφή σε συνθήκες ομαλότητας.
Από την μια οι συντεχνίες της Αρχής Λιμένων και από την άλλη της Αρχής Ηλεκτρισμού, έχουν αποδείξει ότι το μοναδικό που τους ενδιαφέρει είναι η διατήρηση των προνομίων τους και εκβιάζουν το κοινωνικό σύνολο με απεργίες βαρύτατου κοινωνικού κόστους προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους.
Αδιαφορώντας πλήρως για τις τραγικές συνέπειες των απεργιών επί των επιχειρήσεων, οι συντεχνίες των προνομιούχων κλείνουν τα λιμάνια είτε επ’ αόριστον είτε επί δυόμιση μέρες τα Σαββατοκύριακα, απέχοντας δήθεν από υπερωρίες. Καθιστώντας όμηρο το Κράτος στις παράλογες απαιτήσεις τους, περιάγουν σε απελπισία εισαγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις και αμαυρώνουν την εικόνα της λιμενικής μας βιομηχανίας διεθνώς.
Στα ίδια πρότυπα και οι συντεχνίες των εργαζομένων στην ΑΗΚ, με εργασιακά και συνταξιοδοτικά προνόμια ασύλληπτα για τον μέσο πολίτη, απειλούν με απεργίες που θα επιφέρουν διακοπές στην ηλεκτροδότηση πλήττοντας το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η ανεύθυνη και κοινωνικά ανάλγητη στάση του συνδικαλισμού σε Ουσιώδεις Οργανισμούς και Υπηρεσίες, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία ως προς τα επιβαλλόμενα μέτρα προστασίας του κοινωνικού συνόλου.
Το Κράτος οφείλει το ταχύτερο να προχωρήσει με νομοθετική ρύθμιση των απεργιών στις ουσιώδεις υπηρεσίες, όπως έπραξε για τα Αεροδρόμια τον Δεκέμβριο του 2012 προκειμένου να προστατεύσει τότε το κοινωνικό σύνολο από τον ετσιθελισμό της συντεχνίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας.
Τα συνδικάτα δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία αναφορικά με τις προθέσεις τους και η Πολιτεία δεν μπορεί να μείνει ανοχύρωτη.
